159.

هیچوقت فکر نمی کردم که از تب کردن بچه دیگه ای غیر از دخترای خودم غصه ام بشه انقدر که منی که حتی یک بار هم برای بیماری بچه های خودم گریه نکردم (خب بعضی مادرا از این عادتا دارند که با مریضی بچه شون می زنند زیر گریه و انگار خیلی هم طبیعیه) دلم بخواد بشینم و زار بزنم از صورت شیرینی که به خاطر تب گل انداخته و لپ هایی که یواش یواش آب میشن و دخترک 8ماهه ای که با 40 درجه تب انقدر صبوره که فقط گاهی ناله می کنه.