259.

دو روزی است گیر داده ام به آهنگ دانلود کردن؛ کاری که سالها بود به سراغش نرفته بودم. این که می گویم سالها یعنی زمانی قبل از خدابیامرز شدن اینترنت دایل آپ!

یادش بخیر! گاهی برای دانلود یک تک آهنگ یکی دو ساعتی -البته در یک حالت خوش بینانه- درگیر بودیم تازه اگر وسط کار کارت اینترنتمان ته نمی کشید یا کسی از آن طرف گوشی تلفن را برنمی داشت-این درگیری تلفن و دایل آپ هم داستانی بود برای خودش-  و نت قطع نمی شد. الان اما از دیشب تا حالا با صرف یکی دو ساعت وقت 5-6 آلبوم از خواننده های مورد علاقه ام را دانلود کردم تا در ساعت های طولانی جاده ای که برای اولین بار قرار است آن را طی کنیم حوصله مان سر نرود.

البته تنها دلیل خوشحالی من این نیست که با صرف وقت و هزینه کمی (چیزی حدود یک گیگ از حجم اینترنتم مصرف شد که با تعرفه شرکتی که من از آن سرویس می گیرم می شود 8هزارتومان) توانسته ام به این تعداد آهنگ برسم، مهم تر از آن این است که بالاخره توانستم آهنگ هایی که مدتها در مورد آنها شنیده یا خوانده بودم را پیدا کنم. مثلا آهنگ های چارتار که مدت ها بود تعریف آن را جسته و گریخته از این و آن شنیده بودم اما فرصت نشده بود پی آن را بگیرم و بخرم، یا سینا حجازی، که آهنگ لیلی آن را در ماشین یک دوست شنیده بودم و چقدر دنبالش گشته بودم، را به راحتی پیدا کردم و لذتش را بردم.

خلاصه که اگر الان انقدر سرخوشم که ساعت دو و نیم نصفه شب وبلاگ آپ می کنم فقط و فقط از ذوق آهنگین شدن این روزهای خانه ام است.

پ ن: امشب همسر ماموریت بود و مامان و بابا، خواهرک و همسرش برای این که من تنها نباشم و بچه ها بهانه نگیرند ساعتی میهمانم بودند، حالا به همسر برخورده که چرا وقتی من نیستم مهمون دعوت می کنی؟ و این گیر الکی در حالیه که از صبح چند دفعه تماس گرفته و پرسیده بود که مامانت نمیاد پیشت تنها نباشی؟ یعنی من به این چی بگم؟؟؟